Tekst pieśni opowiada o drabinie, która prowadzi do nieba. Każdy stopień drabiny symbolizuje inne zadanie, które trzeba wykonać, aby osiągnąć cel – wieczną radość w niebie. Refren „Jest drabina do nieba, każdy stopień w niej Bóg nam dał” odnosi się do tego, że każda osoba ma szansę osiągnąć życiowy cel i dostąpić Słowo Boże, Objawienie, jest więc przekazywane na dwa sposoby. Jednym z nich jest Tradycja Kościoła, a drugim Pismo Święte. Tradycja jest przekazem ustnym rozprzestrzeniającym się za pośrednictwem działania Kościoła, podczas gdy Pismo Święte to pisemny przekaz słowa Bożego. Obydwa sposoby łączą się ze sobą bardzo ściśle Biblijos simbolikoje gyvatė yra didžiausias blogio ir nuodėmės simbolis. Biblijos pasakojimuose gyvatė yra paties Šėtono simbolis. Gyvatė kaip Wydaje się, że w religiach świata istnieje pięć głównych kategorii dotyczących tego, jak dostać się do nieba. Większość wierzy, że ciężka praca i mądrość doprowadzą do ostatecznego spełnienia, niezależnie od tego, czy będzie to jedność z bogiem (hinduizm, buddyzm i baha'i), czy wolność i niezależność (scjentologia Gdy we śnie widzisz drabinę bez szczebli, może to oznaczać, że podświadomość ostrzega cię przed nieroztropnymi decyzjami. Po drabinie z wyłamanymi szczeblami przecież nie da się wejść. Taki symbol, widziany we śnie, może oznaczać, ze twoja ambicja popycha cię w niebezpieczne rejony. Najprawdopodobniej okaże się, że niebawem We wtorek na ul. Krakowskiej w Rzeszowie rozpoczął się montaż głównego elementu pomnika „Drabina do nieba". Wysoki na 20 m monument powstał według projektu autorstwa Józefa Szajny, zmarłego w 2008 r. wybitnego artysty pochodzącego z Rzeszowa. Pomnik powstał na mocy porozumienia, które podpisano w lutym tego roku w ratuszu. . Potomkowie Abrahama i Ketury. Śmierć Abrahama 251 Abraham poślubił jeszcze drugą kobietę, imieniem Ketura. 2 Ona to urodziła mu Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha. 3 Jokszan był ojcem Saby i Dedana; synami zaś Dedana byli: Aszszurim, Letuszim i Leummim. 4 Synowie Midiana: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa. - Ci wszyscy byli potomkami Ketury. 5 Abraham całą swą majętność oddał Izaakowi, 6 synów zaś, których miał z żon drugorzędnych, obdarował i kazał im jeszcze za swego życia odejść od Izaaka ku wschodowi, do kraju leżącego na wschód. 7 A gdy Abraham dożył lat stu siedemdziesięciu pięciu, 8 zbliżył się kres jego życia i zmarł w późnej, lecz szczęśliwej starości, syt życia, i połączył się ze swoimi przodkami. 9 Izaak i Izmael, synowie Abrahama, pochowali go w pieczarze Makpela na polu Efrona, syna Sochara Chetyty, w pobliżu Mamre. 10 Na tym polu, które nabył Abraham od Chetytów, został on pochowany obok swej żony, Sary. 11 Po śmierci Abrahama Bóg błogosławił jego synowi Izaakowi. Izaak zamieszkał w pobliżu studni Lachaj-Roj. Potomkowie Izmaela 12 Oto potomkowie Izmaela, syna Abrahama, którego Abrahamowi urodziła Egipcjanka Hagar, niewolnica Sary. 13 Oto imiona synów Izmaela, imiona pochodzących od nich potomków: Nebajot, pierworodny syn Izmaela, Kedar, Adbeel, Mibsam, 14 Miszma, Duma, Massa. 15 Chadad, Tema, Jetur, Nafisz i Kedma. 16 Oto synowie Izmaela i takie są zarazem nazwy miejscowości, w których oni przebywali lub się osiedlili - dwunastu naczelników ich szczepów. 17 A Izmael, mając sto trzydzieści siedem lat, doszedł do kresu swego życia; umarł i połączył się ze swoimi przodkami. 18 [Jego zaś potomkowie] mieszkali od Chawila aż do Szur, leżącego naprzeciw Egiptu, na drodze do Aszszuru. Osiedlili się tam, mimo sprzeciwu1 ze strony spokrewnionych z nimi szczepów. DZIEJE JAKUBA, SYNA IZAAKA Narodziny Ezawa i Jakuba 19 Oto dzieje potomków Izaaka, syna Abrahama. Abraham był ojcem Izaaka. 20 Izaak miał czterdzieści lat, gdy wziął sobie za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Paddan-Aram, siostrę Labana Aramejczyka. 21 Izaak modlił się do Pana za swą żonę, gdyż była ona niepłodna. Pan wysłuchał go, i Rebeka, żona Izaaka, stała się brzemienna. 22 A gdy walczyły z sobą dzieci w jej łonie, pomyślała: «Jeśli tak bywa, to czemu mnie się to przytrafia?» Poszła więc zapytać o to Pana, 23 a Pan jej powiedział2: «Dwa narody są w twym łonie, dwa odrębne ludy wyjdą z twych wnętrzności; jeden będzie silniejszy od drugiego, starszy będzie sługą młodszego». 24 Kiedy nadszedł czas porodu, okazało się, że w łonie jej były bliźnięta. 25 I wyszedł pierwszy syn czerwony3, cały pokryty owłosieniem, jakby płaszczem; nazwano go więc Ezaw. 26 Zaraz potem ukazał się brat jego, trzymający Ezawa za piętę; dano mu przeto imię Jakub4. - Izaak miał lat sześćdziesiąt, gdy mu się oni urodzili. 27 A gdy chłopcy urośli, Ezaw stał się zręcznym myśliwym, żyjącym w polu. Jakub zaś był człowiekiem spokojnym, mieszkającym w namiocie. 28 Izaak miłował Ezawa, bo ten przyrządzał mu ulubione potrawy z upolowanej zwierzyny; Rebeka natomiast kochała Jakuba. Ezaw sprzedaje Jakubowi swe pierworodztwo 29 Gdy pewnego razu Jakub gotował jakąś potrawę, nadszedł z pola Ezaw bardzo znużony 30 i rzekł do Jakuba: «Daj mi choć trochę tej czerwonej potrawy, jestem bowiem znużony». Dlatego nazwano go Edom5. 31 Jakub odpowiedział: «Odstąp mi najprzód twój przywilej pierworodztwa!» 32 Rzekł Ezaw: «Skoro niemal umieram [z głodu], cóż mi po pierworodztwie?» 33 Na to Jakub: «Zaraz mi przysięgnij!» Ezaw mu przysiągł i tak odstąpił swe pierworodztwo Jakubowi. 34 Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb i gotowaną soczewicę. Ezaw najadł się i napił, a potem wstał i oddalił się. Tak to Ezaw zlekceważył przywilej pierworodztwa. {"type":"film","id":93773,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Sen+o+Jakubowej+drabinie-1998-93773/tv","text":"W TV"}]}Ten film nie jest obecnie dostępny na platformach VOD.{"tv":"/film/Sen+o+Jakubowej+drabinie-1998-93773/tv","cinema":"/film/Sen+o+Jakubowej+drabinie-1998-93773/showtimes/_cityName_"} Film inspirowany opowieścią "O Jakubowej drabinie". Nawiązuje do postaci biblijnej. Patriarcha Jakub ujrzał we śnie drabinę stojącą na ziemi, sięgającą nieba i aniołów wstępujących i zstępujących z niej. To jedno z najciekawszych przedstawień drabiny, która przyśniła się patriarsze Jakubowi. Jak czytamy w Księdze Rodzaju, Jakub, wędrując do Charanu, musiał zatrzymać się na nocleg pod gołym niebem. Przyśniła mu się wówczas drabina sięgająca nieba. Po tej drabinie chodzili aniołowie, a na jej szczycie stał Bóg, który przemówił do patriarchy, zapewniając go o swej opiece. Artyści, ilustrując tę scenę, zwykle skupiali się na wizji niebiańskiej drabiny, która czasem przybierała postać schodów do nieba. Hiszpański artysta tworzący we Włoszech (znany tam jako Jusepe de Ribera) postanowił skupić się na postaci śpiącego Jakuba, namalowanego naturalistycznie, podczas gdy treść jego snu jest tylko delikatnie zasugerowana. Nad jego głową widzimy jedynie smugę złocistego światła. Dopiero po bliższym przyjrzeniu się tej smudze można zauważyć w niej jakieś kształty. Domyślamy się, że to aniołowie. Drabina Jakuba ma wielkie znaczenie symboliczne. Teolodzy już w starożytności tłumaczyli, że oznacza ona drogę, którą dusza ludzka pokonuje w czasie życia na ziemi. Kolejne szczeble to kolejne stopnie ku doskonałości. Nagrodą jest wejście do królestwa niebieskiego, gdzie czeka Bóg. W interpretacji Ribery kształty, które widzimy niejasno w złotej smudze, mogą więc być nie aniołami, lecz naszymi duszami. Artysta jeszcze jednym zabiegiem malarskim zwraca naszą uwagę na życiodajne znaczenie drabiny. Obok patriarchy wyrasta pochyły pień drzewa. Wydaje się ono uschnięte, lecz ma jedną ułamaną gałąź, ozdobioną bujnymi zielonymi liśćmi. Te liście kierują się w stronę drabiny, tak jak roślina kieruje się ku słońcu. To symbol duszy ludzkiej, dla której jedyną szansą jest droga do nieba. Leszek Śliwa « ‹ 1 › » oceń artykuł Sąd Okręgowy w Krakowie skazał na półtora roku więzienia Sabinę J., która brała od znajomych pieniądze i ich nie zwracała. Kobieta opowiadała, że jej kłopoty finansowe związane były z dokonanym na nią napadem rabunkowym, włamaniem oraz powodzią, która zalała jej dom z materiałem, które miała dla swojej firmy szyjącej firanki. Wyrok nie jest - Zakaz przerywania ciąży ze względu na wady płodu. Fala protestówProkuratura oskarżyła mieszkankę Wieliczki 55-letnią Sabinę J. o to, że w 2011 r. oszukała na kwotę 33 tys. zł i tysiąca dolarów małżonków Alicję i Wiesława K., od Marzeny i Janusza F. wzięła 20 tys. zł, kolejne 20 tys. od Janiny S. i 8 tys. zł od Marii K. Oskarżona dokonała także bardziej wyrafinowanego przestępstwa na szkodę Urszuli D., która udzieliła jej pełnomocnictwa do dysponowania swoją nieruchomością w Przebieczanach pod Krakowem. Przekonała pokrzywdzoną, że jej nieruchomość będzie jedynie zabezpieczeniem jednej z pożyczek. Faktycznie przed notariuszem Sabina J. dokonała sprzedaży gruntu Urszuli D. i zagarnęła prawie całą sumę z tej transakcji, około 180 tys. zł. Oskarżona nie przyznała się do winy, okazało się, że za podobne czyny miała już wyrok sądu w ponad 20 lat prowadziła swoją firmę, po rozwodzie nie miała gdzie mieszkać i w 2006 r. wzięła kredyt 600 tys. pod budowę domu. Dwa lata później w nim zamieszkała. Jej firma zajmująca się szyciem firanek dobrze prosperowała, więc kobieta wzięła kolejny kredyt na 600 tys. zł pod wykup lokalu, który wynajmowała pod swoją działalność. W części tego lokalu na Kurdwanowie urządziła kawiarnię. Na wyposażenie pożyczyła od znajomej 100 tys. zł i to był początek jej roku później została napadnięta koło domu przez uzbrojonych napastników i obrabowana z gotówki, straciła wtedy około 30 tys. euro. Gdy pożyczyła 10 tys. euro od znajomej to kupiła za tę kwotę towar z Turcji, to kolejnego dnia materiał, czyli firanki i obrusy został jej skradziony. Sprawę włamania umorzono i sprawców nie wykryto. O napadzie rabunkowym z bronią nie informowała policji. Do tych nieszczęść doszły kolejne ze zdrowiem. Raz kobieta złamała nogę, innym razem wybuchł jej w twarz kominek w domu i miała poparzoną rękę i twarz. W 2012 r., gdy przyszły powodzie to woda wdarła się do przyziemia jej domu, gdzie miała materiały do szycia i towar uległ zniszczeniu za 40-50 tys. Dom miała ubezpieczony, ale nie firma, znowu więc poniosła straty i dlatego pożyczała pieniądze od znajomych. Niektórym osobom spłaciła część pożyczki, innym w towarze, jednej oddała spore sumy, bo pożyczająca straszyła ją zięciem bandytą i że przestępcom sprzeda jej dług. W pewnym momencie oskarżona ogłosiła upadłość konsumencką i teraz po zlicytowaniu części jej majątku pieniędzmi dysponuje syndyk masy upadłościowej. - Można przyjąć, że oskarżona nie zamierzała oddawać tych pożyczek i dopuściła się oszustw na szkodę kilku osób wymienionych w akcie oskarżenia - mówiła w uzasadnieniu wyroku sędzia Anna Bosak Ziomek. Stąd kara więzienia w zawieszeniu na 3 lata oraz grzywna 4 tys. zł. Sędzia z uwagi na postępowanie upadłościowe nie orzekła w wyroku naprawienia szkody dla konkretnych pokrzywdzonych. Oni o swoje pieniądze muszą się zgłosić do syndyka, który teraz dysponuje majątkiem Sabiny antysmogowe - warto je mieć w swoim domu! Jak wyglądały mieszkania w PRL? Zobacz archiwalne zdjęciaKoronawirus w Polsce [DANE, MAPY, WYKRESY]Kinga Duda niczym Ivanka Trump. MEMY o córce prezydentaSpowiedź "Miśka". 10 szokujących fragmentów zeznań byłego lidera gangu kiboli WisłyLuksus po krakosku. TOP 15 najdroższych mieszkańPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera Drabina Jakuba – według Biblii drabina, którą Jakub widział we śnie. Sięgała nieba, a po drabinie schodzili w dół i wchodzili w górę aniołowie. Na szczycie drabiny Jakub ujrzał Boga Jahwe. Miejsce, w którym Jakub miał to widzenie, nazwał treści [ukryj] 1 Drabina Jakuba w Biblii2 Interpretacja Literatura apokaliptyczna3 Interpretacja chrześcijańska4 Obecność w kulturze Muzyka5 Zobacz też6 Przypisy7 Linki zewnętrzneDrabina Jakuba w Biblii[edytuj | edytuj kod]Zobacz: Księga Rodzaju 28, 10-22:Kiedy Jakub wyszedłszy z Beer-Szeby wędrował do Charanu, trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdy słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę, układając się do snu na tym właśnie miejscu. We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół. A oto Pan stał na jej szczycie i mówił: «Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków. Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz; a potem sprowadzę cię do tego kraju. Bo nie opuszczę cię, dopóki nie spełnię tego, co ci obiecuję». A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał: «Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem». I zdjęty trwogą rzekł: «O, jakże miejsce to przejmuje grozą! Prawdziwie jest to dom Boga i brama nieba!» Wstawszy więc rano, wziął ów kamień, który podłożył sobie pod głowę, postawił go jako stelę i rozlał na jego wierzchu oliwę. I dał temu miejscu nazwę Betel. – Natomiast pierwotna nazwa tego miejsca była Luz. – Po czym złożył taki ślub: «Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze, w którą wyruszyłem, jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się i jeżeli wrócę szczęśliwie do domu ojca mojego, Pan będzie moim Bogiem. Ten zaś kamień, który postawiłem jako stelę, będzie domem Boga. Z wszystkiego, co mi dasz, będę Ci składał w ofierze dziesięcinę» (Rdz 28, 10-22)[1].Aniołowie wspinający się po drabinie Jakuba na zachodniej fasadzie Bath żydowska[edytuj | edytuj kod]Żydowski filozof Filon z Aleksandrii (10 przedstawia alegoryczną interpretację drabiny w pierwszej z ksiąg De somniis. Podaje w niej cztery wzajemnie wykluczające się interpretacje: (1) W pierwszej z nich anioły reprezentują dusze, które występują i wstępują do ciał --- jest to wyraźne odniesienie do doktryny reinkarnacji. (2) W drugiej interpretacji drabina ukazana jest jako dusza ludzka, a aniołowie to Boży Logos (rozum świata), którzy w cierpieniu wstępują razem z duszą, zaś zstępują we współczuciu. (3) Trzecie znaczenie przedstawia wzloty i upadki życia osoby wierzącej. (4) Ostatnia, czwarta interpretacja, to pytanie o stale zmieniające się ludzkie objaśnienia znajdujące się w Torze przedstawiają kilka interpretacji drabiny Midrasza drabina oznaczała lata wygnania, którego naród żydowski miał doświadczyć przed nadejściem Mesjasza. Pierwszy anioł symbolizujący 70-letnie wygnanie z Babilonu wspiął się na 70 szczebel drabiny, po czym spadł. Zarówno anioł symbolizujący wygnanie z Persji, jak i z Grecji, wspięli się na pewną ilość szczebli, a następnie spadli. Jedynie czwartemu z nich, symbolizującemu ostatnie wygnanie z Rzymu/Idumea (których aniołem stróżem był sam Ezaw), udało się wspiąć tak wysoko, aż ujrzał chmury. Jakub obawiał się, że jego dzieci nigdy nie będą w stanie uwolnić się spod władzy Ezawa, jednak Bóg zapewnił go, że wraz z końcem świata również i Ezaw interpretacja przypowieści o Drabinie sprowadza się do tego, że anioły „wstępowały” po szczeblach hierarchii a potem z nich „zstępowały”. Według Midrasza, Św. Jakubowi zawsze towarzyszyły anioły. Kiedy Jakub dotarł do granicy Kanaan (dzisiejszego Izraela), anioły, które sprawowały pieczę nad Ziemią Świętą, wstępowały do nieba, a te, które opiekowały się innymi obszarami, zstępowały z niego, by spotkać Jakuba. Kiedy ten powrócił do Kanaan (Księga Rodzaju 32,2 – 4), został przywitany przez anioły z Ziemi gdzie Św. Jakub zatrzymał się na noc, była w rzeczywistości Góra Moria, na której później powstała Świątynia Jerozolimska. Jako że modlitwy i ofiary złożone w Świątyni umacniały relacje między Bogiem a Ludem Żydowskim, drabina może oznaczać „most” łączący Niebo i Ziemię. Ponadto, motyw drabiny nawiązywał do tego, że Tora również stała się łącznikiem między Niebem a Ziemią. Hebrajskie słowo sulam (— סלם —) oznaczające drabinę oraz nazwa góry, na której ofiarowano Torę, Synaj – Sinai (— סיני —) mają tę samą gematrię (numeryczną wartość liter).Literatura apokaliptyczna[edytuj | edytuj kod]Przypowieść o drabinie Jakuba wkrótce po zniszczeniu Świątyni została użyta jako podstawa pseudoepigrafu hebrajskiej Biblii. Drabina Jakuba to nierabiniczne, żydowskie pismo, zachowane przez chrześcijan jako interpretacja doznań patriarchów w kontekście Mistyki chrześcijańska[edytuj | edytuj kod]W Ewangelii świętego Jana 1,51 występuje wyraźne odniesienie do snu Jakuba (Księga Rodzaju 28,12), w którym ukazana jest postać Jezusa Chrystusa nazywanego imieniem Syna człowieczego: Potem powiedział do niego: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących nad Syna Człowieczego».Motyw drabiny do nieba był często używany przez Ojców Kościoła: W II w Święty Ireneusz opisał Kościół powszechny jako drabinę wzniesienia się do Boga[2].W III w Orygenes[3] wyjaśnił, iż w życiu chrześcijanina są dwie drabiny: (1) drabina ascetyczna, po której dusza wspina się, umacniając swoją cnotę , (2) i drabina pojmowana jako podróż, którą po śmierci pokonuje dusza, wspinając się w stronę niebios tak wysoko, aż ujrzy światło IV w święty Grzegorz z Nazjanzu[4] mówił o wspinaniu się na drabinę Jakuba za pomocą następujących po sobie kroków w kierunku doskonałości, interpretując drabinę jako ascetyczną ścieżkę. Inny święty, Grzegorz z Nyssy, opowiadał[5] o tym, że Mojżesz wchodził po drabinie Jakuba po to, aby dosięgnąć niebios. Tam udało mu się wejść do tabernakulum, którego nie wykonały ludzkie ręce, tym samym dając drabinie mistyczne znaczenie. Ascetyczne interpretacje można również znaleźć w słowach świętego Jana Chryzostoma, który pisze: Wspinając się po szczeblach drabiny, pozwól nam Panie, abyśmy po szczeblach drabiny Jakuba mogli dostać się do Nieba. W wizji stopniowego wstępowania poprzez prawość, sama drabina wydaje się oznaczać coś zagadkowego. Za jej pomocą możliwe jest wstąpienie do nieba, nie używając fizycznych stopni, lecz poprawę i prawość zachowania[6].Jan Klimak w swym dziele Drabina do raju poświęcił dużo miejsca drabinie Jakuba jako analogii ascetycznego życia Jezus może być utożsamiany z drabiną, która zmniejsza dystans między Niebem a Ziemią. Szczeble drabiny prowadzą do Jezusa, który jest cielesny, stanowi łącznik między tym, co ludzkie, a tym, co boskie. Jakub ujrzał we śnie spotkanie Nieba i Ziemi, które to spotkanie w przenośni oznaczało drabinę. XIX-wieczny metodysta i badacz Biblii Adam Clarke twierdzi: zstępujący i wstępujący po drabinie aniołowie zapowiadają, że wieczne porozumienie Nieba i Ziemi powinno zostać zawarte przez Jezusa, który jest pośrednikiem i Bogiem w tej samej osobie. Nasz błogosławiony Pan ukazany jest jako ambasador Boga; a aniołowie zstępujący i wstępujący są metaforą zaczerpniętą z tradycji wysyłania posłańca od króla do jego ambasadora w innym kraju, i od ambasadora do w kulturze masowej[edytuj | edytuj kod]Krajobraz ze snu Jakuba, ok. roku 1690, obraz – Michael WillmannFilm[edytuj | edytuj kod]Drabina Jakubowa – thriller wyreżyserowany w 1990 r. przez Adriana Lyne’ | edytuj kod]Krzysztof Penderecki - The Dream of Jacob, 1974Die Jakobsleiter (wczesne lata 20. XX wieku) niedokończone oratorium austriackiego kompozytora Arnolda Schöenbergatermin Drabina Jakuba może również odnosić się do:wielokrotnego nagrania z 1920 roku pieśni śpiewanej w szkółkach niedzielnych Wspinamy się po drabinie Jakuba nazywanej także Drabina Jakuba;utworu zespołu Rush z 1980 roku;utworu zespołu The Monochrome Set z 1985 roku;utworu zespołu Huey Lewis and the News z 1986 roku;utworu Marka Willsa z 1996 roku;utworu zespołu Chumbawamba z 2002 roku;utworu zespołu Converge z 2002 roku;utworu zespołu 10 Years z 2005 roku;utworu Patricka Wolfa z 2005 roku;utworu zespołu Armia pt. Buraki, kapusta i sól z albumu Droga, z 1999 Marka Lanegana - „Burning Jacob’s Ladder” z 2011 roku;płyty zespołu Hell Militia - „Jacob’s Ladder” z 2012 roku;płyta Nas & Damian Marley - „Africa must wake up (sleeping sons of Jacob)”;okładka albumu „A fragment Ov The Great Work” słowackiego black-metalowego zespołu Abbey Ov Thelema przedstawia obraz Williama Blake’a - „Drabina Jakubowa”Zobacz też[edytuj | edytuj kod] W Wikimedia Commons znajdują się multimedia związane z tematem:Drabina Jakubadrabina do rajuPrzypisySkocz do góry ↑ Księga Rodzaju 28,10-22 (tłum. ks. Czesław Jakubiec, Biblia Tysiąclecia)Skocz do góry ↑ Ireneusz z Lyonu Przeciw herezjomSkocz do góry ↑ Orygenes Homilie o Księdze LiczbSkocz do góry ↑ Grzegorz z Nazjanu Homilia do góry ↑ Grzegorz z Nyssy Żywot MojżeszaSkocz do góry ↑ Jan Chryzostom Homilie na Ewangelię św. JanaLinki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]Drabina, która przyśniła się Żydowska interepretacja Drabiny JakubaKategoria: Biblia

co bóg przekazał jakubowi poprzez sen o drabinie do nieba