Szkoły wypłacą nauczycielom nagrodę specjalną w wysokości 1125 zł brutto, co daje netto 900 zł. Ustawa czeka na podpis prezydenta. Kto otrzyma nagrodę? Kiedy pieniądze wpłyną na konta nauczycieli? Niestety pieniądze nie trafią do wszystkich zatrudnionych nauczycieli. Kto się nie załapie? Mamy informacje na ten temat. Co narysowac do przyslowia paluszek i glowka to szkolna wymowka Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie. Użytkownik Brainly Użytkownik Brainly 20.04.2015 Nad policzkami trzeba narysować czarne oczy z dwoma odblaskami. Narysuj kontury lewej i prawej strony ciała. Tutaj wszystko jest dość proste, dwie gładkie linie i wszystko. Narysuj także nos i usta. Doszliśmy do najtrudniejszego etapu, należy wyszczególnić naszego chomika. Rysujemy przednie łapy rosnące od dołu tułowia. Co podarować wychowawcy, a co pani od biologii lub panu od historii? Tutaj możecie być naprawdę kreatywni! Może to być różyczka, bukiet tulipanów, czekoladki, albo coś na co złożycie się całą klasą. Poniżej prezentujemy listę upominków dla nauczycieli z okazji zakończenia roku szkolnego: 6. Ananiasz próbuje wejść w rolę nauczycielki. 7. Przygotowania do gry w futbol. 8. Alcest zapomniał piłki. 9. Wizytacja w szkole. 10. Mikołajek przyprowadza do domu psa – Reksa. 11. Dżodżo – nowy kolega w klasie Mikołajka. 12. Bukiet kwiatów dla mamy. 13. Ludeczka – nowa koleżanka Mikołajka. 14. Mikołajek z Alcestem palą By każdy dzień przynosił wiele radości, byśmy nie nadwerężali nauczycielskiej cierpliwości, by każda lekcja przygodą się stawała, by każda klasa uczyć się chciała! ***. Sto lat, samych sukcesów, marzeń spełnienia –. przyjmij, proszę, od nas najlepsze życzenia! Na Dzień Nauczyciela – i na rok cały –. życzymy, by . Sztuka przesady, ośmieszania, potępiania, krytyki, ironii czy po prostu komedii; karykatura to sposób na jednoczesne wyśmiewanie i rozśmieszenie ludzi. Szkicowanie to jeden ze sposobów na stworzenie karykatury, ale nie jedyny. Molier, często uważany za francuskiego Szekspira, przez swoje sztuki był jednym z mistrzów satyry. Opowieść Moliera o Tartuffe, która wypowiadała się przeciwko hipokryzji w religii w XVII wieku i wyśmiewała duchownych, została zakazana przez Annę Austriaczkę (królową Francji w XVII wieku). Historia karykatury, sztuki opartej na przesadzie, jest fascynująca. Jak wyjaśnia Frédéric Pajak, znany ze swojej sztuki i pisarstwa: „Karykatura istnieje od czasów starożytnych i obejmuje wieki. Rysunek komediowy jest nowszy, bo zaczął się pojawiać na początku XX wieku.” Dostępni najlepsi nauczyciele z: Rysunek5 (15 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (9 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (5 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (9 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (6 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (5 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (3 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (4 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (15 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (9 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (5 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (9 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (6 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (5 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (3 oceny) 1-sza lekcja za darmo!5 (4 oceny) 1-sza lekcja za darmo!ZaczynajmyCzym jest karykatura? Tak „karykaturę” definiuje Słownik Języka Polskiego: Obraz lub opis uwydatniający i wyolbrzymiający charakterystyczne cechy postaci, przedmiotów, zjawisk itp. aż do śmieszności. To dobra definicja, ale spójrzmy na karykaturę jako rysunek bardziej szczegółowo. Karykatura w rysunku i malarstwie zawiera tyle samo przesady, co w literaturze i teatrze. „Le Tartuffe” Moliera to znana teatralna karykatura. (Źródło: Visual Hunt) Nawet słowo „karykatura” jest znaczące. Pochodzące z włoskiego carictura słowo to można przetłumaczyć dosłownie jako „wyolbrzymiona rzeczywistość” – a tym właśnie jest karykatura – obserwacja i wyolbrzymianie poszczególnych detali! W przeciwieństwie do rysunku technicznego, gdzie każdy szczegół musi być w 100% dokładny. Fascynująca historia karykatury Rysowanie karykatur ma długą i ciekawą historię. Od starożytności uprawiali tę sztukę Grecy i Rzymianie. W średniowieczu karykatury były zwykle rzeźbione, zwłaszcza w kościołach i katedrach. Były to wszelkiego rodzaju groteskowe postacie ludzkie i mityczne stworzenia. W tym momencie historii piękno i brzydota reprezentowały dobro i zło. W okresie renesansu, wraz z rozwojem druku, zaczął pojawiać się rysunek satyryczny. Od XVIII wieku litografia umożliwiała masową dystrybucję tych obrazów. Rewolucja francuska i wartość wolności słowa były punktem zwrotnym w sukcesie karykatury. Zaczęły pojawiać się gazety satyryczne. Publikacje te potępiały pewne osoby i aspekty społeczne poprzez zawarte w nich karykatury i kpiły ze świata polityki. W czasie Rewolucji Francuskiej przedstawienia satyryczne i karykaturalne podzieliły społeczeństwo francuskie na trzy grupy: mieszczaństwo i chłopstwo (stan, który reprezentował większość ludności francuskiej), arystokrację i duchowieństwo. Krótko mówiąc, od tego momentu, karykatury stały się powszechnym sposobem wyśmiewania i potępiania niesprawiedliwych systemów. Od 1830 roku rozwijała się prasa satyryczna, wydając rysunki karykaturalne. Poza humorystycznym aspektem rysunki te w zasadzie stały się swego rodzaju opiniami. Ludzie, z których już nie wyśmiewamy się dla zabawy, ale po to, by ośmieszyć aspekty ich rzeczywistości. Do najsłynniejszych tabloidów satyrycznych tej epoki należały La Charivari i La Caricature, które często były ilustrowane przez takich ludzi jak Daumier, Gavarni, Granville i Doré, mistrzów sztuki karykatury politycznej. Mimo tego poziomu rozwoju nadal panowała pewna cenzura, a artyści karykatury często mieli kłopoty z prawem z powodu swojej pracy. Honoré Daumier, karykaturzysta i rzeźbiarz, trafił za kratki za wyśmiewanie króla Ludwika Filipa. Napoleon doszedł do władzy i zakazał publikacji karykatur politycznych, a satyra stała się zorientowana na społeczeństwo. Paul Hadol, słynny karykaturzysta tamtych czasów, musiał poczekać do 1870 roku, aby móc opublikować swoje dzieło La Ménagerie Impériale (Cesarska Menażeria), w którym wyśmiewał członków rodziny Napoleona, przedstawiając ich jako zwierzęta. Napoleon III pojawia się jako krwiożerczy sęp, trzymający w szponach wypatroszoną Francję. Dopiero w 1881 roku weszło w życie prawo wolności prasy, pozwalające na swobodny rozwój sztuki karykatury. Na początku XX wieku liczba gazet satyrycznych była większa niż kiedykolwiek wcześniej. W czasie wojen światowych karykatura i satyra w prasie zaczęły być wykorzystywane jako propaganda. Po zakończeniu II wojny światowej popularność satyry w prasie we wszystkich jej formach zaczęła spadać. Karykatury są popularne na całym świecie także dziś. (Źródło: Unsplash) Karykatura jednak nie zniknęła – wręcz odrodziła się. Pojawił się nowy gatunek karykatury. We francuskiej telewizji kukiełki były wykorzystywane do wyśmiewania polityków w programie Bébête Show, podczas gdy brytyjska publiczność lubiła Spitting Image, która zrobiła to samo. Karykatura i satyra w prasie i mediach mają silną pozycję we współczesnym społeczeństwie, także w Polsce, z mnóstwem satyrycznych programów informacyjnych, vlogów i podcastów, takich jak Dead Ringers BBC, wyśmiewających osoby publiczne. Nauka rysowania karykatury danej osoby Masz więc duże doświadczenie w korzystaniu z różnych narzędzi do rysowania i używaniu ołówka i papieru do rysowania martwej natury i przelania wyobraźni na papier, jak widnieje w Twoim portfolio, ale jak włączyć humor do swojego rysunku? Jak najlepiej nauczyć się rysować karykatury? Jakie techniki rysowania są najskuteczniejsze podczas rysowania kreskówek i wyolbrzymiania poszczególnych cech? Pierwszym krokiem w nauce szkicowania karykatur jest umiejętność dobrego rysowania. Może się to wydawać oczywiste, a niektórzy mogą nawet pomyśleć, że na przykład rysowanie szkiców karykaturalnych jest łatwiejsze niż rysowanie portretu z natury – ale to nieprawda. Sztuka karykatury nie jest prosta, a każdy wielki karykaturzysta zaczyna swoją karierę od ćwiczenia portretów i innych technik rysunkowych. 3 kroki w rysowaniu karykatury Zanim spróbujesz narysować czyjąś karykaturę, upewnij się, że jesteś w stanie: Dokładnie narysować portret: jeśli tak nie jest, ludzie nie będą mogli rozpoznać osoby z Twoich karykatur. Nauka rysowania twarzy wymaga czasu i cierpliwości, a także wymaga dobrej techniki. Dostrzegać detale: w karykaturze liczy się każdy szczegół. Twoja dbałość o szczegóły jest podstawą tworzenia karykatury, więc musisz mieć dobre oko, aby poszczególne cechy były wyolbrzymione. Można to ćwiczyć poprzez rysunek z natury. Wiernie przedstawiasz cechy danej osoby: nawet jeśli cechy te są przesadzone, ważne jest, aby szanować powiązania między różnymi szczegółami twarzy, aby zachować harmonię i podobieństwo między prawdziwą twarzą a karykaturą. Oczywiście nie trzeba być ekspertem, żeby spróbować rysować karykatury. Nawet jako amator może być przydatne ćwiczenie umiejętności rysowania w stylu karykatury ze zdjęcia lub ćwiczenie rysowania realistycznej twarzy, które dobrze znasz. Możesz upodobnić go do portretu i zbliżyć do realizmu, bawiąc się technikami cieniowania, aby tworzyć światła i cienie, lub dążyć do określonego stylu, takiego jak manga. Niezależnie od tego, gdzie zdecydujesz się rozpocząć swoją podróż w kierunku karykatury, poświęć trochę czasu na zastanowienie się i obserwację elementów każdej ludzkiej twarzy, którą chcesz narysować jako karykaturę. Jak przy każdym rysunku, musisz wiedzieć, co właściwie chcesz osiągnąć jako artysta, zanim wykonasz jakiekolwiek pociągnięcia ołówkiem. Niezależnie od tego, czy chodzi o nos, usta czy uszy, musisz wyolbrzymiać odpowiednią liczbę cech, aby Twoja karykatura odniosła sukces. Zacznij od zwykłego szkicu, używając prostych kształtów, zanim dodasz drobniejsze szczegóły. 3 wskazówki dotyczące rysowania karykatury Istnieje kilka sposobów, dzięki którym możesz uzyskać efekt, jaki chcesz, by miała Twoja karykatura. Oto kilka przykładów, które pomogą w humorystycznej stronie Twojego rysunku: Dodaj tekst: daj postaci coś do powiedzenia w dymku lub dodaj zabawny podpis. Dodaj symboliczne przedmioty: akcesorium może podkreślać osobowość tak samo, jak osoba na karykaturze (czy Twój model zawsze nosi krawat? Staraj się to wyolbrzymić!). Stwórz sytuację: w satyrze karykatury ludzi są często umieszczane w kontekście humorystycznym (jeśli lubią jeździć na rowerze, narysuj ich na maleńkim rowerze!). Podsumowując, umieść całą swoją podstawową wiedzę na temat osoby w swojej karykaturze, ale nie zapomnij, aby wyobraźnia wyrażała również poczucie humoru! Komiksy wykorzystują kombinację rysunku i tekstu, aby stworzyć humor. (Źródło: Visual Hunt) Aby ćwiczyć robienie tych trzech rzeczy, ważne jest, aby stale szukać inspiracji, a nawet brać udział w zajęciach z rysunku, aby nauczyć się rysować karykatury. Można to zrobić za pomocą lekcji rysunku online lub osobiście w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu itp., które zawierają instrukcje krok po kroku, które Cię poprowadzą, lub możesz zapisać się na oficjalny kurs rysunku. Spróbuj wpisać np. „kurs rysunku Wrocław” w wyszukiwarkę Superprof i znajdź nauczyciela dla siebie. 4 zawody, w których może przydać się umiejętność rysowania karykatur Rzućmy okiem na potencjalne możliwości zawodowe dla zapalonych artystów rysujących karykatury. Twoja pasja do rysowania i malowania może doprowadzić Cię do różnych karier artystycznych, takich jak: EdytorstwoIlustrowanie: ilustracja redakcyjna obejmuje w szczególności rysowanie dla prasy i gazet. Ilustratorzy wydawniczy muszą pracować jako artyści i dobrze rozumieć bieżące wydarzenia, które przedstawiają w swojej pracy. Niezależny karykaturzysta: jako artysta możesz oferować swoje usługi i pracować jako niezależny karykaturzysta na ulicach swojego miasta lub pracując przy wydarzeniach. Twórca komiksów: Twoja twórcza dusza oznacza, że ​​z dużym prawdopodobieństwem tworzysz w głowie scenariusze i historie, co sprawia, że rysowanie komiksów jest dla Ciebie realną opcją. Grafik: to kariera, która oferuje dużą różnorodność w Twojej pracy. Możesz zostać ilustratorem książeczek dla dzieci lub jeśli lubisz rysowanie cyfrowe, możesz przejść do projektowania graficznego! Oczywiście każdy rodzaj kariery wymaga określonych umiejętności wykraczających poza opanowanie podstaw sztuki i karykatury. Nauka podstaw rysowania w różnych technikach, takich jak kreskowanie, mieszanie stylu rysowania węglem i kredkami pastelowymi, nauka rysowania portretów i drobniejszych szczegółów, takich jak rysowanie oczu i nosa, aby portret był jak najbardziej realistyczny, aby Twoje rysunki były trójwymiarowe, stworzenie dobrego szkicu, rysowanie gestami przy nauce rysowania ludzi i odręczne sterowanie ołówkiem w karierze artystycznej to umiejętności, które pozwolą Ci rozkwitnąć zawodowo poprzez pasję do rysowania. Chcesz poprawić swoje umiejętności artystyczne, a nawet zacząć rysować od zera? W Superprof znajdziesz lekcje rysunku dla początkujących i ekspertów. A może zaszczepisz w swoich dzieciach pasję do sztuki dzięki lekcjom rysunku dla dzieci. Wpisz np. „kurs rysunku Warszawa” w wyszukiwarkę platformy i znajdź odpowiedniego nauczyciela. Najprościej pisząc – są to książka i zeszyt ćwiczeń, dzięki którym dziecko lub jego dorosły, nauczą się jak narysować kilkadziesiąt zwierzaków, roślin, ludzi, przedmiotów w różnych ujęciach. Wiem, że wiele osób boi się takich „nauk odgórnych” twierdząc, że ręka może zostać zmianierowana, odbierze to kreatywność początkującemu rysownikowi, jest to odtwórcze, itd. NIE ZGADZAM SIĘ. I zamierzam to udowodnić na dwóch żywych, uczących się rysunku, przykładach – moim i mojej siostry. Ale też siedmioletniej Klary. Można skorzystać z samej książki, można z książki i szkicownika. W książce na końcu jest kilka stron na rysunki, ale oczywiście lepiej mieć kartki. W szkicowniku za to obok prezentacji krok po kroku jak coś narysować, jest pusta strona do ćwiczeń. Można kupić samą książkę, można sam szkicownik – jest tańszy i pozwoli stwierdzić czy to w ogóle rozrywka dla naszego potomka. Albo dla nas. „Co? Jak? Narysować” to coś w rodzaju przyspieszonego kursu rysunku, pozwalającego nauczyć się tworzyć bardzo efektowne ujęcia przy pomocy najprostszego narzędza – ołówka, kredki, węgla, co tam mamy pod ręką. Wystraczy powtarzać kolejne kreski pokazane przez autora. I już. Mamy rysunek. Oczywiście potem można go „wykończyć” po swojemu. Wycieniować, dodać otoczenie, pokolorować. Autor, czyli Edwin George Lutz urodził się w 1868 roku w Pensylwanii, stąd niektóre ilustracje (ludzie/samochody) są zupełnie nie z naszych czasów. Był rysownikiem satyrycznym, ilustratorem książek, twórcą animacji i inspiracją dla samego Walta Dinsneya. Jego książka, którą dziś pokazuję została wydana 103 lata temu! A widzę w niej znacznie większą wartość, niż w wielu dzisiejszych tytułach typu „jak narysować kota”, „jak narysować drzewo”. Dlaczego? Bo wszystkie z przedstawionych w niej ilustracji mają pewien styl, artystyczny zamysł. Zwyczajnie: są narysowane ze smakiem. Tyle informacji, przejdźmy do praktyki i pytania – dlaczego uważam, że uczenie się rysowania „po kimś” nie zaszkodzi przyszłemu artyście, za to może pomóc dziecku mniej utalentowanemu w tej dziedzinie? W naszym domu rysunku uczyłyśmy się obie – ja i moja młodsza siostra Ela. Uczyła nas Mama, która choć zawodowo nigdy nie była związana z rysunkiem, to jest wyjątkowo ukierunkowana artystycznie. I tak na przykład Mama pokazała nam jak narysować ładny dzban. Mała Ania nauczyła się świetnie rysować dzban i teraz, po ćwierć wieku rysuje go jeszcze lepiej, ale jest to cały czas ten sam dzban. Czyli poznałam metodę, udoskonaliłam i tyle. Umiem narysować naprawdę porządny dzban. Mała Ela (zabawkatorowa Pani od Plastyki) nauczyła się rysować dzban tak jak pokazała Mama. Ale przy kolejnym dodała inną perspektywę, uszko, dziubek, spękania. Ćwierć wieku później Ela poproszona o narysowanie dzbana, narysuje jeden z tysiąca dzbanów jakie jej przyjdą do głowy. WNIOSEK. Wcale nie jest tak, że dziecko, które narysowało któryś z tych rysunków zostało ograniczone i już zawsze będzie z manierą rysowało sowę w jeden i tylko jeden znany sposób. To zależy od możliwości dziecka. Dziecko utalentowane (jak mała Ela) potraktuje to jako ćwiczenie wyrabiające rękę, inspirację do własnych poszukiwań, zachętę. Dziecko nie mające talentu w tym kierunku, nauczy się trików, techniki, którą będzie mogło doskonalić. Więc też dostanie wspaniałe narzędzie do nauki rysowania. Jedno i drugie dziecko bawiąc się z tą książką czy szkicownikiem stworzy piękne prace, które na pewno dadzą mu wiele satysfakcji. Prace Klary i jedną Aleksego możecie zobaczyć na naszej ścianie magnetycznej. Już tu widać, że Klara traktowała rysunki z książki jako zachęte do dodawania czegoś od siebie. Jeszcze bardziej jest to widoczne na kolejnych zdjęciach ze szkicownika. „Co? Jak? Narysować?” E. G. Lutz, wydawnictwo Egmont, 183 strony + 6 szkicownika, 28,5 x 21,5 cm, twarda oprawa. WIEK: 5+ CENA: 39,90 okładkowa (ceny w przeglądarce pod wpisem od 26 zł) DLA KOGO: dla wszystkich, dzieci, nastolatków i rodziców OCENA: zdecydowanie polecam „Co? Jak? Narysować? Szkicownik” E. G. Lutz, wydawnictwo Egmont, 64 strony, 28 x 21 cm, miękka oprawa. WIEK: 5+ CENA: 9,90 okładkowa (ceny w przeglądarce pod wpisem od 6 zł) DLA KOGO: dla wszystkich, dzieci, nastolatków i rodziców OCENA: zdecydowanie polecam Sklep Książki Dla dzieci Wiek 9-12 Zainteresowania Co? Jak? Narysować. Szkicownik (okładka miękka, Opis Opis Szkicownik – idealny wybór dla wszystkich, którzy chcą ćwiczyć kreskę zawsze i wszędzie – w kawiarni, autobusie czy na przerwie. To doskonały sposób na relaks dla dorosłych, a także fantastyczna zabawa i trening manualny dla dzieci. Szkicownik powstał po to, by rysować w nim do woli! 32 ilustracje z instrukcjami + 32 strony do ćwiczeń, więcej instrukcji Lutza w wydanej równolegle książce „Co? Jak? Narysować”. Dane szczegółowe Dane szczegółowe Tytuł: Co? Jak? Narysować. Szkicownik Autor: Opracowanie zbiorowe Wydawnictwo: Egmont Polska Sp. z Język wydania: polski Język oryginału: polski Liczba stron: 64 Numer wydania: I Data premiery: 2016-02-02 Rok wydania: 2016 Forma: książka Wymiary produktu [mm]: 7 x 282 x 210 Indeks: 19347622 Recenzje Recenzje Inne z tego wydawnictwa Najczęściej kupowane Jeden rysunek dziennie, codziennie. Oto rada, której udziela w ramach szlifowania warsztatu doświadczenia wiem, że znalezienie w sobie motywacji do systematycznego działania może sprawiać kłopoty. Najlepsze efekty przynosi czerpanie przyjemności i satysfakcja płynące z obserwowanie sprawdza się również wyznaczenie konkretnego, namacalnego celu. Takim celem stało się dla mnie stworzenie wakacyjnego podróżownika (na kształt i podobieństwo , tyle że w formie rysunkowej).Pierwsze próby, narysowania relacji z pobytu, podjęłam jeszcze na koloniach. Tam przybrały one formę plakatu. Na płachcie papieru, dzień po dniu dodawałam najważniejsze wydarzenia. Dzieci bez problem odgadywały, co autor miał na myśli, więc uważam, że obrazki były wystarczająco dopracowane 😉Będąc na “prywatnych” wakacjach, zmieniłam nieco taktykę. Tym razem, nieco przez przypadek, zakupiłam zeszyt (kołonotatnik w twardej oprawie). To w nim zapisuję rysunkowo kolejne dni pobytu w . Oprócz wydarzeń, zamieszczam też przepisy na wakacyjne potrawy (np. pieczone banany z czekoladą, lemoniadę). Każda data ma swój osobny wpis, okraszony dodatkowo ciekawostką, widoczkiem czy fragmentem mapy 😉Nie dość, że ręka ćwiczy, to jeszcze i głowa musi popracować. Zanim bowiem powstaną ikonki, musi nastąpić selekcja wrażeń, refleksja dotycząca tego, co było szczególnie ważne, wywołało najsilniejsze emocje, albo sprawiło wyjątkową przyjemność. Tworzenie dodatkowych skojarzeń utrwala wspomnienia. Mam nadzieję, że dzięki temu jeszcze długo będziemy wracać do pięknych, letnich dni 🙂A jaki jest Wasz pomysł na utrwalenie wyjątkowych chwil? Dajcie znać! Może zdążę jeszcze jakiś patent wykorzystać? Wiecie, co jest najtrudniejszym zadaniem dla nauczyciela w obecnym czasie? Uczyć własne dzieci 😀 O doświadczeniach, których dostarczają mi Panicz z Panienką […] źródło: Na temat Jurka Owsiaka i jego Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy napisano już setki, jeśli nie tysiące różnych tekstów. Będę zdaje […] Spójrzmy prawdzie w oczy. Jestem nauczycielem i lubię to, co robię. Kłamstwem byłoby twierdzenie, że w mojej pracy jestem zadowolona ze wszystkiego, […] Ostatni tydzień nie rozpieszczał nas pogodowo. Można nawet powiedzieć, że zafundował nam swoisty rollerkoster. Deszcz na przemian ze słońcem, a do tego […] zapytał(a) o 19:13 Co mogę narysować nauczycielce? mogą być różne propozycje, trudne tez ;)wychodze z gimnazjum i chciala zebym jej cos narysowala,,, a ja nie wiem co :(jej portret odpada - nie mam zdjecia [LINK]moje rysunki Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2012-06-13 19:16:58 Odpowiedzi Jeśli z pola to może wielgachneee drzewo, a na nim wisielec w formie tego wierszyk: "A na drzewie zamiast liści, będą wisieć humaniści" ;PPPP ^.^ odpowiedział(a) o 19:14 Możesz coś związenego z przedmiotem jakiego naucza ;-)[LINK] Odpowiesz? JustaK odpowiedział(a) o 19:15 Po co masz jej coś rysować? xD Ładnie rysujesz? pokaż zdjęcia :> Hmm, może konie? Konie zawsze fajnie wyglądają na rysunkach xD blocked odpowiedział(a) o 19:20 na twoim miejscu narysowała bym jej stitch. oczywiście z tego z twojej strony Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

co narysowac dla nauczycielki